2/24/2016

KOPGERUIMD



Hoarder, the – (collector; compiler; anthologist) :
– A person who accumulates
things and hides them away for future use

Ik ben een verschrikkelijke hoarder. Ik bewaar alles met de gedachte dat het later vast nog wel eens van pas komt. Ook ben ik bang dat als ik iets weggooi, er een hele belangrijke herinnering verdwijnt. Bang dat ik over tien jaar dat object niet meer ‘opeens’ tegenkom, en kan denken ‘Ooooh ja! Dat deed ik toen!’. Zielig eigenlijk hè?

Totdat ik op een zekere dag besloot om mijn kamer op te ruimen. Voor de meeste mensen is dit een normaal, vervelend huishoudelijk klusje. Voor mij was dit een taak die mij werd aangereikt door de duivel, en veel verder dan het oppervlakkige rondje kleren van de grond rapen ging ik niet. Mijn kamer kon een week lang voor het blote oog schoon en opgeruimd zijn, maar dit bleek elke keer slechts een illusie. Ik hield het ook nooit langer dan drie weken vol.

Nee, dit keer was het anders. Ik had voor mezelf een doel gesteld dat elk klein hoekje uit mijn kamer eraan moest geloven. Niets kwam ook op de ‘dit-zoek-ik-later-wel-uit’ stapel terecht. Wat begon als een impulsieve kronkel in mijn hoofd groeide uit tot een obsessie. Elk vrij uurtje was ik tussen de stofwolken te vinden. Een enkele keer stond ik om half drie ’s nachts nog een systeem te bedenken voor het opbergen van mijn sieraden. En het ongezonde was; ik vond het nog leuk ook. Ik werd er zelfs gelukkig van.
Dit hele proces duurde een volle week. Toen ik een plekje zocht voor de laatste paar spulletjes voelde dat heel gek. Ik had zojuist de afgelopen 22 jaar van mijn leven opgeruimd.

Want zo was het ook ècht. Topotoetsen van de basisschool, agenda’s, vriendenboekjes, mijn Bratzpoppenverzameling etc.. Je kunt het zo gek niet bedenken of ik had het nog wel ‘ergens’ liggen. Nu kan ik normaal door mijn kamer lopen en heb ik überhaupt overzicht op de spullen die ik heb. En ik kan met trots melden dat dat tot op de dag van vandaag nog steeds zo is.
Natuurlijk zijn er ook een hoop spullen die ik echt niet weg kon doen. Dat zijn mijn èchte herinneringen. Naast het feit dat ik weer gasten kan toelaten op mijn kamer is er nog een ander positief gevolg uit dit proces voortgevloeid. Ik kan een nieuwe rubriek starten op deze blog!

Om de zoveel posts vertel ik iets over één van de objecten in mijn kamer die deze storm hebben overleefd. Waarom moest uitgerekend dit een plekje in mijn kamer veroveren? Je leest erover in:

‘KOPGERUIMD’.

Want zo flauw en simpel ben ik. 


1 opmerking:

  1. Goed bezig geweest! Dus die trampoline bij de deur om in je bed te kunnen komen is ook overbodig geworden, top!Houden zo ;-)

    BeantwoordenVerwijderen