4/20/2016

HOE OM TE GAAN MET STRESS


Stress is mijn tweede persoonlijkheid geworden. Of het nou is dat moet ik wachten op een mailtje over mijn potentiële opleiding (IK BEN DOOR HEUHHH), of dat ik gewoon veel te doen heb in een week en ik even niet meer weet waar ik moet beginnen. Ik heb in de laatste paar jaren zo vaak huilend naast mijn ouders gezeten omdat ik door de bomen het bos even niet meer zag, dat ik nu eindelijk wel een beetje door heb wanneer zo’n stressmoment begint te komen en wat ik eraan kan doen.

Dit is voor iedereen uiteraard anders. Ook zijn er zoveel verschillende soorten stress, dat mijn methodes misschien niet altijd van toepassing zijn, maar op stress in de breedste zin van het woord heb ik tegenwoordig wel een aantal sluiproutes.
Vandaag deel ik met jullie een aantal procedures die ik in werking zet mocht ik het idee hebben dat het grote boze bos dichterbij komt.

Muziek
Zoals ik jullie afgelopen week vertelde is muziek een grote geruststeller voor mij. Niet zo maar muziek, Disney muziek. Door de vrolijke deuntjes en de herinnering aan mijn 8-jarige Graziella word ik rustig. Er zijn ook genoeg zielige Disney liedjes, maar om de een of andere reden klinken die nog dusdanig vrolijk dat ik ze niet oversla.

Zingen
Deze ligt een beetje in het verlengde van nummer 1 en gaat bij de meeste mensen automatisch. Als er een liedje opstaat waarvan je de tekst kent ga je nou eenmaal meezingen. Zingen helpt. Je hoeft er ook totaal niet goed in te zijn, want gewoon mee schreeuwen met de muziek is perfecte therapie. Zo heb ik laatst Stevie Wonder’s Supersitious herontdekt. Dit nummer ligt lekker in mijn vocal range (ik zing voor een vrouw nou eenmaal vrij laag) en het heeft net het goede ritme dat ik er even een dansje bij moet doen. Als het dan even lekker gaat pak ik mijn haarborstel (ja, dat doe ik echt) en bedenk ik er een podium bij.


Kleuren
Dit klinkt suf, maar is tegenwoordig weer helemaal in. Nou ja, tegenwoordig. Een aantal jaar geleden verschenen er opeens allemaal kleurboeken voor volwassenen in winkels, en ik kan mij voorstellen dat er inmiddels in de meeste huishoudens wel minstens één aanwezig is. Ik vind kleuren heel rustgevend. Als ik daar eenmaal mee bezig ben kan ik alleen nog maar bedenken welke kleur ik aan het volgende bloemetje ga geven en of dat niet te veel vloekt met degene die ernaast staat. Laatst kwam ik per toeval een Harry Potter kleurboek tegen waar ik intens gelukkig van werd. Het leuke aan kleurboeken voor volwassenen is dat ze enorm gedetailleerd zijn, waardoor je best lang over een kleurplaat kan doen. Ook moet je een beetje beter je best doen om binnen de lijntjes te blijven, wat toch lastiger blijkt te zijn dan dat je altijd had gedacht.

Lijstjes maken
Ik denk dat dit het meest voorkomende punt is als men het heeft over stress. Mocht je nou het soort stress hebben dat je het idee hebt dat je honderd dingen tegelijk moet doen helpt het om een lijstje te maken. Ik doe het tegenwoordig met alles, wat misschien een beetje overdreven is, maar voor een chaoot zoals ik is het nou eenmaal de beste oplossing. Op het moment dat je alle dingen die je moet doen onder elkaar op papier ziet staan, is het toch anders dan dat al die dingen ergens in je hoofd zweven. Door het enigszins tastbaar te maken creëer je veel meer overzicht. Ook kan je dan sneller zien wat de meest belangrijke taken zijn en welke je hebt opgeschreven omdat je het graag zou willen doen, maar eigenlijk ook wel uitgesteld kan worden. Ik geef mijn taakjes ook vaak een kleur. Die kleur geeft aan in hoeverre iets een prioriteit is. Het helpt ook om er een tijdsindicatie achter te zetten van hoe lang jij denkt dat je daarover gaat doen. Vaak zie je dan ook dat het eigenlijk allemaal wel meevalt. Wat ik niet meer doe is een enorm gedetailleerde planning maken met tijdstippen waarop ik een bepaalde taak moet gaan doen. Op het moment dat ik dan een beetje uitloop en op mijn planning zie dat ik daarom minder tijd heb voor de volgende taak, wordt mijn stress alleen nog maar erger. Daarnaast is bewezen dat je een goed gevoel krijgt op het moment dat je een taak af kan strepen. Ik zet vaak stiekem extra dingen op mijn takenlijstje waarvan ik weet dat ik ze sowieso vandaag kan afstrepen, puur om het feit dat het lijkt alsof ik vandaag heel veel heb gedaan. Je bent je eigen gedachten aan het manipuleren, maar het werkt wel!


Pauze 
Ook dit wordt vaak genoeg genoemd. Op het moment dat je je hele dag hebt volgepland en je blijft alles achter elkaar stampen ben je aan het einde van de dag helemaal gesloopt. Het is goed om even pauze tussendoor te nemen. Mocht je wel een uitgebreide planning hebben, raad ik aan om die pauzes er ook daadwerkelijk tussen te zetten. Anders snoep je misschien weer iets van je andere waardevolle tijd af. Je mag echt wel even de nieuwe aflevering kijken van die ene serie die je volgt. Het enige wat je hier voor ontwikkeld moet hebben is zelfbeheersing. Als je van jezelf weet dat je aan één aflevering niet genoeg hebt, en uiteindelijk 6 seizoenen achter elkaar hebt gekeken en nog niets hebt kunnen afstrepen, dan moet je misschien iets anders kiezen..


Schrijven
Ik zeg dit niet alleen omdat ik graag schrijf, maar ik heb dit eigenlijk altijd wel gedaan. Op het moment dat ik ergens mee zit schrijf ik het op. En dan precies hoe het in mijn hoofd zit. Ik probeer mijn pen op het papier te zetten en hem er niet meer af te halen tot het moment dat alles eruit is. Het hoeft ook geen mooi verhaaltje te zijn, als er maar staat hoe jij denkt. Niemand denkt in mooie verhaaltjes met perfecte spelling. Dit werkt eigenlijk hetzelfde als bij de lijstjes. Op het moment dat het voor je op papier staat is het veel makkelijker om er enigszins redelijk over na te denken. Ben je niet zo dol op schrijven? Je kan er ook over praten natuurlijk. Maar dat ligt er helemaal aan wat je probleem is en of je dat überhaupt met iemand wil delen. Misschien ben je helemaal niet op zoek naar iemands mening.

Gedachtestoring
Dit is iets wat ik in mijn coaching heb geleerd. Het is een G-schema. Wij hebben vaak paniekaanvallen om de meest onlogische dingen. Door middel van een gedachteschema in te vullen kan je tot de conclusie komen dat jouw gedachte helemaal nergens op sloeg. Zo begint het altijd met een gebeurtenis. Dit creëert vervolgens een bepaalde gedachte wat een gevoel met zich meebrengt. Dit gaat over in bepaald gedrag, en deze dingen monden uit in het grote gevolg. Op het moment dat je dit hebt ingevuld moet je er even nog een keer naar kijken. Hoe geloofwaardig is deze gedachte? Geef het een percentage. Dan loop je het schema nog een keer na. Welke gedachte zou je ook kunnen hebben bij de gebeurtenis? Vaak weet je het politiek correcte antwoord gewoon, maar op het moment zelf denk je daar natuurlijk nooit aan. Als je het schema daarna nog een keer invult kom je altijd uit op de vraag ‘’Waarom dacht ik dat ook alweer?’’


Goede momenten
Dit is een vervolg op het G-schema. Deze worden altijd ingevuld op het moment dat er iets vervelends is gebeurd, of in ieder geval in onze ogen vervelend. Het is goed om hier anders naar te kijken door middel van dat schema. Wat ook helpt is focussen op de andere kant van je dag. De dingen die vandaag goed gingen! Deze worden namelijk vaak ondergewaardeerd, aangezien de slechte momenten nou eenmaal meer aandacht trekken. Ik moest op een bepaald punt elke dag, twee weken lang, twee of drie punten opschrijven die die dag goed gingen. In eerste instantie klinkt dit heel lastig, want een dag heeft maar 24 uur. Maar het leuke is dat het echt van alles mag zijn. Van je veters strikken tot een half uur eerder uit bed komen. Dit is denk ik mijn grote omslagpunt geweest. Het is de meest simpele opdracht in de wereld, maar ik had er niet aan gedacht. Ik schreef bijvoorbeeld dingen op als: dankjewel zeggen toen een vreemde man mij een compliment gaf, voor 12 uur gaan slapen, mijn kamer opruimen en het feit dat ik het daadwerkelijk heb afgemaakt. Dit zijn dingen die misschien voor andere mensen hele gewone dingen zijn, maar als jij nou eenmaal moeite hebt met op tijd slapen, je kamer opruimen of complimenten incasseren dan zijn deze ‘gewone’ dingen voor jou heel belangrijk. Op het moment dat niemand het tegen je zegt, moet je het zelf maar doen. Als je er elke dag even aan denkt en het even voor jezelf opschrijft, kan je bij het volgende depressieve moment weer even terugpakken wat voor dingen je eigenlijk al hebt bereikt. Op een gegeven moment werd het een gewoonte en merkte ik dat het automatisch in mijn hoofd al zo ging. Als er iets gebeurde waar ik niet zo blij mee was zei ik eerst tegen mezelf dat het niet uitmaakte, en vervolgens ging ik mijn rijtjes langs. En toen FLOEP. Het was weg.



Preventief
Het is een belangrijke uitspraak. Voorkomen is beter dan genezen. Deze uitspraak kun je op zoveel verschillende dingen toepassen, ook op stress. Als ik weet dat ik volgende week heel veel dingen te doen heb ga ik kijken of ik daar deze week al iets aan kan doen. Als ik weet dat ik moet wachten op dat ene belangrijke bericht van mijn opleiding, ga ik kleuren met op de achtergrond Disney muziek die ik tegelijkertijd heel hard kan meezingen. Als er iets vervelends gebeurt, verschijnt tegenwoordig automatisch het gedachteschema op mijn netvlies. Er zijn zoveel dingen die je kunt doen om stress te voorkomen. Je neemt ook liever een paracetamol op het moment dat je een hoofdpijn aan voelt komen dan op het moment dat je al verschrikkelijke hoofdpijn hebt. Vaak is het moeilijker om er mee om te gaan en duurt het langer voordat het weer weggaat.



Hoe ga jij om met stress?


Geen opmerkingen:

Een reactie posten