Hebben jullie ook wel eens van die periodes dat niet alles
mee wil werken? Cijfers vallen tegen, je bent het overzicht op je planning
kwijt en je hebt het idee dat tegenwoordig iedereen de pik op je heeft.
Laat mij dan even eerlijk vertellen dat ik in zo’n periode
zit. Alweer.
Niet om rete zielig te gaan doen hoor, want die medelijden kan ik zelf prima opbrengen. Soms heb ik de behoefte om bepaalde dingen van me af te schrijven. Daarmee staat het op een rijtje op papier in plaats van door elkaar in mijn hoofd. Op een gegeven moment zie ik door de bomen het bos niet meer en ben ik eigenlijk alweer vergeten waar ik in eerste instantie verdrietig om was.
Aanschouw mijn georganiseerde chaos.
Op dit moment volg ik een minor fotojournalistiek. Iets waar
ik, zeker de eerste weken, erg enthousiast over was. We krijgen ontzettend veel
vrijheid om je creativiteit uit te drukken. Ten eerste heb ik altijd graag
mevrouw Creabea willen zijn, maar dat ben ik niet. Vaak kan ik iets bedenken,
maar komt het er niet uit.
Dan ten tweede. Ik zit in een klas met ±28 man. Dit is veel. Dit zijn echter mensen van verschillende opleidingen. Opnieuw kennis maken was dus een must. Ik ben daar niet zo goed in, waardoor ik nu ongeveer zonder enige connectie zit.
Tijdens de lessen komt er bijvoorbeeld niemand bewust naast mij zitten, en in tussenuren zit ik vaak alleen. Eigen schuld dikke bult, denk ik dan. Maar wel met het gevolg dat ik mij erg alleen voel.
Dan ten tweede. Ik zit in een klas met ±28 man. Dit is veel. Dit zijn echter mensen van verschillende opleidingen. Opnieuw kennis maken was dus een must. Ik ben daar niet zo goed in, waardoor ik nu ongeveer zonder enige connectie zit.
Tijdens de lessen komt er bijvoorbeeld niemand bewust naast mij zitten, en in tussenuren zit ik vaak alleen. Eigen schuld dikke bult, denk ik dan. Maar wel met het gevolg dat ik mij erg alleen voel.
Ook op het werk. Soms kan een collega of baas bepaalde
dingen zo verwoorden waardoor ik alleen maar kan denken ‘ligt het nou aan mij
of is er iets aan de hand..?’.
Iets anders. Ik heb een ontzettend lage concentratie.
Wanneer ik dit aan iemand uit probeer te leggen wordt het vaak niet serieus
genomen of gelijk geroepen ‘dat heb ik ook!’. Ik heb er last van. Over bepaalde taken als huiswerk of een kamer
opruimen doe ik 236 x zo lang als de gemiddelde mens erover doet omdat ik mij
daar simpelweg niet op kan concentreren. Ik weet dit van te voren, en begin er
dus ook niet aan. Mijn planningen, uitgaande van die gemiddelden, zijn dus
altijd leuk verzonnen, maar veel te ambitieus.
Zie je de bal al rollen?
Weinig concentratie – duurt langer – niet doen – uitstellen – ophopen – stress
Aangezien veel van mijn dagelijkse activiteiten planningen
nodig hebben komt het woord stress vaak aan bod. Ik zit niet lekker in mijn vel. Tegen de mensen die dat door hebben en vaak
fungeren als boksbal wil ik sorry zeggen.
Voor de rest: dit is geen artikel om medelijden op te
wekken. Nogmaals, zelfmedelijden is al aanwezig. Ik schep hiermee orde voor
mezelf. Ook hoor ik graag jullie ervaringen met stress en dipjes.
Hoe vind je je motivatie terug? En belangrijker nog: je
passie?
Als jij het weet mag je het zeggen, dan kunnen we Floor ook meteen van die lastige "niet kunnen concentreren" kwaal af helpen (zit het toch in de familie ?)
BeantwoordenVerwijderenIk zal niet beweren dat ik er last van heb (nou ja, in zekere zin wel natuurlijk ;) ) Maar ....ik snap je....heel goed! Ik zou willen dat ik een oplossing voor je had!
Haha dat zou best kunnen hoor. Ik heb het idee dat ik dit concentratievermogen van mama heb meegekregen.. Ben er druk mee bezig, als ik ooit een fantastische oplossing heb gevonden zal ik hem doorspelen!
VerwijderenSuikervrije kauwgon kauwen! En dit even lezen:
BeantwoordenVerwijderenhttp://www.flinndal.nl/vitaminen/voor-wie-en-wanneer/geheugen-concentratie-en-rust
Wat een handig artikel! En dat kauwgom kauwen ga ik zeker een keer uitproberen. Heb wel altijd meegekregen op de basisschool dat we tijdens onze cito toets kauwgom mochten kauwen omdat het inderdaad de concentratie zou verbeteren.
VerwijderenIedereen heeft van die momentjes hoor, gek genoeg met opruimen heb ik precies het zelfde.
BeantwoordenVerwijderenMaar aan de andere kant heb ik mezelf geleerd om me niet al te druk meer te maken.
Gewoon lekker van het leven genieten, concentreren op de leuke dingen (ja ijs eten bijvoorbeeld)
Onder het motto Carpe Diem, of pluk de dag kom ik altijd een heel eind.
En troost je, het is een familiekwaal las ik net, dus releax!!!
Wel mooi verwoord overigens!
Ja, ik heb wel vaker zo'n moment gehad, maar vorige week was ik er even helemaal klaar mee. Ik probeer me inderdaad ook minder druk te maken. 'Die schoolopdrachten krijg ik allemaal op tijd af, komt goed' 'Ik werk helemaal niet veel' zijn zinnen die ik dagelijks even herhaal. Dat ijs eten komt ook helemaal goed gehe.. Het is ten slotte bijna kerst en je weet.. dan eten wij veel. En dankjewel!
VerwijderenOp het moment zit ik ook in een mega dip. Die alweer veel te lang duurt. Ik probeer het leukste uit het leven te halen, maar dan is er altijd nog die sleur erna. Voelt dan wel weer beter om te lezen dat ik niet de enige ben met dit gevoel. En dat het zo mooi is verwoord, is ook fijn, alsof ik het zelf op een rijtje heb gezet. Dankje!
BeantwoordenVerwijderenJe bent zeker niet de enige hoor. Ik heb ontzettend veel reacties gehad op dit artikel van mensen die het helemaal begrijpen en het zelf ook vaker hebben. Samen komen we er wel uit! Dankjewel :)
Verwijderen